گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۶۷۸


استاد مرا بگفتم اندر مستی
کگاهم کن ز نیستی و هستی
او داد مرا جواب و گفتا که برو
گر رنج ز خلق دور داری رستی